ക്രിസ്മസ് പപ്പ എന്ന് പറയുമ്പോൾ നമ്മൾ മനസ്സിൽ കാണുന്നത് ഒരു കാർട്ടൂൺ കഥാപാത്രം മാത്രമല്ല. അത് ഒരു ചരിത്രമാണ്. ഒരു വിശ്വാസമാണ്. അതിലുപരി, മനുഷ്യസ്നേഹത്തിന്റെ നീണ്ട യാത്രയാണ്. ക്രിസ്മസ് പപ്പയുടെ തുടക്കം എത്തിച്ചേരുന്നത് നാലാം നൂറ്റാണ്ടിൽ ജീവിച്ചിരുന്ന സൈന്‍ന്റ് നിക്കോളാസ് എന്ന വ്യക്തിയിലേക്കാണ്. ഇന്നത്തെ ടർക്കിയുടെ ഭാഗമായ മൈറാ എന്ന സ്ഥലത്ത് ജീവിച്ചിരുന്ന ഒരു ബിഷപ്പായിരുന്നു അദ്ദേഹം. സെയിന്റ് നിക്കോളസ് സമ്പന്നമായ കുടുംബത്തിൽ ജനിച്ചയാളാണ്. പക്ഷേ, ആ സമ്പത്ത് സ്വന്തമായി സൂക്ഷിക്കാൻ അദ്ദേഹം തയ്യാറായില്ല.

ദരിദ്രർക്കും അനാഥകുട്ടികൾക്കും രഹസ്യമായി സമ്മാനങ്ങൾ നൽകി സഹായിക്കുകയായിരുന്നു അദ്ദേഹത്തിന്റെ പതിവ്. രാത്രി സമയങ്ങളിൽ ആരുമറിയാതെ വീടുകളുടെ മുന്നിൽ സമ്മാനങ്ങൾ വെച്ചുപോകുന്ന ഒരാളുടെ കഥകൾ പതുക്കെ യൂറോപ്പിലാകെ പരന്നു. നെതർലാൻഡ്സിൽ അദ്ദേഹം “സിന്റർക്ലാസ്” എന്ന പേരിൽ അറിയപ്പെട്ടു. പിന്നീട് അമേരിക്കയിലെത്തിയപ്പോൾ ആ പേര് മാറി — സാന്റാ ക്ലോസ്.

ഇന്ന് നമ്മൾ കാണുന്ന ചുവന്ന വസ്ത്രവും, വെള്ള താടിയും, വലിയ ചിരിയുമൊക്കെ ഒരേ സമയം ഉണ്ടായതല്ല. പത്തൊൻപതാം നൂറ്റാണ്ടിലെ കവിതകളും, ഇരുപതാം നൂറ്റാണ്ടിലെ ചിത്രീകരണങ്ങളും പരസ്യങ്ങളും ചേർന്നാണ് ക്രിസ്മസ് പപ്പയുടെ ഇന്നത്തെ രൂപം ഉണ്ടാകുന്നത്.

എന്നാൽ, പുറംരൂപം എത്ര മാറിയാലും ക്രിസ്മസ് പപ്പയുടെ ഉള്ളടക്കം ഒരുപോലെയാണ്. പ്രതിഫലം പ്രതീക്ഷിക്കാതെ നൽകുക. വിലയിരുത്താതെ സ്നേഹിക്കുക. അതുകൊണ്ടാണ് ക്രിസ്മസ് പപ്പ ഒരു മതചിഹ്നമായി മാത്രം ഒതുങ്ങാതെ, ലോകമെമ്പാടുമുള്ള മനുഷ്യർ അംഗീകരിക്കുന്ന ഒരു മാനുഷിക പ്രതീകമായി മാറിയത്.

കുട്ടികൾ ക്രിസ്മസ് പപ്പയെ കാത്തിരിക്കുന്നത് സമ്മാനങ്ങൾക്കായി മാത്രമല്ല. അവർ അറിയാതെ തന്നെ കാത്തിരിക്കുന്നത് ഒരു വിശ്വാസത്തിനായാണ് — ഈ ലോകം നല്ലതാണ് എന്ന വിശ്വാസം. ഒരു ദിവസം കുട്ടികൾ വളരും. ക്രിസ്മസ് പപ്പ യാഥാർത്ഥ്യമല്ലെന്ന് അവർ തിരിച്ചറിയും. പക്ഷേ, അതുവരെ ക്രിസ്മസ് പപ്പ അവർക്കു നൽകുന്ന ഏറ്റവും വലിയ സമ്മാനം പ്രത്യാശയാണ്. ഒരുപക്ഷേ, ക്രിസ്മസ് പപ്പ യഥാർത്ഥത്തിൽ ഒരാൾ അല്ല.

അത് നമ്മളിൽ ഓരോരുത്തരിലുമുള്ള, കൊടുക്കാൻ തയ്യാറായ ഒരു മനസ്സാണ്.

Roshan CR